Η Χάρις

Ἡ Χάρις εῑναι ἕνα οἴκημα, χωρίς σαφή προσδιορισμό· ἵδρυμα, ξενοδοχεῖο ἤ καί ναός. Ἐκεῖ μένουν ἄνθρωποι πού κατέφυγαν γιά σωτηρία, ἐξαναγκασμένοι εἴτε ἀπό τήν κακοκαιρία εἴτε ἀπό τήν μοναξιά. Ὀφείλουν ὅμως νά τηροῦν τούς παράδοξους κανονισμούς τοῦ κτηρίου, τούς ὁποίους ὁρίζει ὁ ἀόρατος ἰδιοκτήτης καί ἐκτελεῖ ἡ μετεωρολόγος τῆς Χάριτος Οὐρανία, μέ τήν βοήθεια τοῦ Ἀνδροκλῆ, πού ὀνομάσθηκε ἀργότερα Ἰεροκλῆς.

Ἀνάμεσα στούς ἐνοίκους τοῦ κτηρίου βρίσκεται καί ὁ Βασίλης, ἕνας ἐξευγενισμένος καί φιλοσοφημένος ἄνδρας, ὁ ὁποῖος ἐκληματεῖ διότι πιστεύει πώς ὁ περιβάλλων χῶρος εἶναι χάρτινος. Ἔτσι, στά ὅρια τῆς παράνοιάς του, δολοφονεῖ μές στό δάσος ἕνα κοριτσάκι, γιά νά διαπιστώσει ἄν εἶναι χάρτινο ἤ ἀληθινό. Τό ὄνομα τῆς μικρῆς ἦταν Χάρις.

Στό κτήριο ζῆ καί ἡ μητέρα τῆς Χάριτος, καθώς καί ἄλλοι ἔνοικοι μέ βαρύ πεπρωμένο καί ψυχολογία.

Ἡ ἐξιστόρηση μέ τήν πρωτοπρόσωπη. δευτεροπρόσωπη καί τριτοπρόσωπη γραφή, καθώς καί ὁ ἐναλλασσόμενος ρόλος ἀφηγητῆ καί συγγραφέως διευκολύνουν τήν πολυφωνία τοῦ μυθιστορήματος, τό ὁποῖο ἀγαπήθηκε ἀπό τό κοινό ἤδη ἀπό τήν πρώτη του ἔκδοση.