Από όλα τα σπίτια όπου έχω μείνει κανένα δεν κράτησε τη μυρωδιά μου. Όλα μύριζαν φρέσκια λευκή μπογιά και τίποτα από εμένα. Δεν μπορούσα να κάνω φίλους, γιατί κανένας δεν ήθελε να πει τα μυστικά του σε κάποιον που θα φύγει σε λίγο. Οι δάσκαλοι στο σχολείο με φωνάζανε Ήξεις-Αφήξεις, δηλαδή πήγαινε-έλα, και έτσι με έβγαζαν από τον κόπο να συστήνομαι συνέχεια στα άλλα παιδιά. Ακόμα και τώρα που μεγάλωσα, όλοι με φωνάζουμε Ήξεις-Αφήξεις, γιατί όποιος πει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα στη ζωή θα πει ένα πολύ μεγάλο ψέμα.
We use cookies on our website to give you the most relevant experience by remembering your preferences and repeat visits. By clicking “Accept All”, you consent to the use of ALL the cookies. However, you may visit "Cookie Settings" to provide a controlled consent.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
